تاکنون برای افزایش کیفیت زندگی بیماران مبتلا به آلزایمر تجهیزات زیاد و متنوعی ساخته و وارد بازار کار شده است که شامل انواع سنسورها ی تخت و کفپوش و درب و انواع سیستمهای هشدار دهنده دارو و زمین خوردن و خروج بیمار از منزل و همچنین پکیجهای استحمام می باشد که تمرکز این تجهیزات بیشتر بر روی افزایش ایمنی بیمار در موقع انجام کارهای روزانه می باشد اما این تجهیزات همگی به صورت جداگانه ساخته شده اند که خرید همه این تجهیزات ممکن است خود باعث سردرگمی بیمار شود همچنین در مورد مانیتورینگ علایم حیاتی بیمار تجهیزات زیادی تولید نشده است دستگاه مورد نظر علاوه بر داشتن سنسور گاز و جی پی اس و آلارم تخت و صندلی و درب منزل دارای مانیتورینگ دما، ضربان و میزان فشار خون بیمار را به صورت یکجا فراهم می کند و عملا چندین عملکرد را در یک دستگاه فراهم می کند
دانش پیشین
بیماری آلزایمر یک نوع اختلال عملکرد مغزی است که بتدریج توانایی‌های ذهنی بیمار تحلیل می‌رود. بارزترین نوع از انواع مختلف زوال عقل اختلال حافظه‌است. اختلال حافظه معمولاً بتدریج ایجاد شده و پیشرفت می‌کند. در ابتدا اختلال حافظه به وقایع و آموخته‌های اخیر محدود می‌شود ولی بتدریج خاطرات قدیمی هم آسیب می‌بینند. بیمار پاسخ سئوالی را که چند لحظه قبل پرسیده است فراموش می‌کند و مجدداً همان سؤال را می‌پرسد. بیمار وسایلش را گم می‌کند و نمی‌داند کجا گذاشته‌است. در خرید و پرداخت پول دچار مشکل می‌شود و نمی‌تواند حساب دارائیش را نگه دارد. بتدریج در شناخت دوستان و آشنایان و نام بردن اسامی آنها نیز مشکل ایجاد می‌شود. کم‌کم مشکل مسیر یابی پیدا شده و اگر تنها از منزل بیرون برود ممکن است گم شود. در موارد شدیدتر حتی در تشخیص اتاق خواب، آشپزخانه، دستشویی و حمام در منزل خودش هم مشکل پیدا می‌کند. بروز اختلال در حافظه و روند تفکر سبب آسیب عملکردهای اجتماعی و شخصی بیمار شده و در نتیجه ممکن است سبب افسردگی، عصبانیت و پرخاشگری بیمار شود.
در موارد شدید بیمار برای انجام کارهای اولیه شخصی نیاز به کمک پیدا می‌کند و ممکن است توانایی کنترل ادرار و مدفوع را هم از دست دهد. بیمار دچار زوال عقل ممکن است در تکلم و یافتن کلمات مناسب مشکل پیدا کند و در نتیجه کم حرف و گوشه گیر شود. در موارد پیشرفته تر بیمار آگاهیش را نسبت به بیماری از دست داده و نمی‌داند دچار ناتوانی در انجام برخی کارها است و ممکن است کارهای خطر ساز انجام دهد. بتدریج ممکن است توانایی حرکتی بیمار هم دستخوش آسیب شده و مکرراً تعادلش را از دست داده زمین بخورد.
براساس دستورالعمل National Institute on Agingدر مورد بیماران آلزایمری مسپله مراقبت از بیمار در منزل و ایمنی بیمار در یک خانه ایمن تاکید زیادی شده است دلیل اصلی این امر این است که بیماران آلزایمری کمتر از سالمندان دیگر توانایی مدیریت محیط اطراف خود دارند به طور مثال این افراد فراموش می کنند گاز را خاموش کنند یا شیر آب راببندند یا اینکه قادر به برقرار کردن یک تماس اورژانسی یا پیدان کردن وسایل ضروری در محیط منزل نمی باشند. لذا داشتن یک محیط خانگی قابل برنامه ریزی و کنترل شده می تواند به یک بیمار آلزایمری کمک شایانی بکند. در حالی که بعضی از رفتارهای بیمار آلزایمری را می توان از لحاظ پزشکی مدیریت کرد رفتارهای مانند سردر گمی و پریشانی بیمار را نمی توان از لحاظ پزشکی مدیریت کرد. لذا راهکار موثرتر فراهم کردن یک محیط امن در خانه بیمار است که مانع سردرگمی یا آشفتگی بیمار شود تغییرات مناسب در محیط خانه به بیمار آزادی عمل بیشتری اعطا می کند.
برای ایجاد یک خانه ایمن برای بیماران آلزایمری موارد زیر را باید لحاظ کرد
وجود یک دتکتور مونواکسید کربن و دود نزدیک آشپزخانه
وجود تلفنی که راحت با اوژانس تماس برقرار شود
وجود دستگیره های ایمنی و سوئیچ اتوماتیک خاموش در اجاق گاز
استفاده از پریزهای ایمن برق و قفلهای کودکان بر روی کابینتها
حذف داروهای غیرضروری از خانه
تمیز کردن و حذف موادی آةش زا مانند رنگ تینر و کبریت و فندک
حذف انواع اسلحه و سلاح های دیگر، قیچی، چاقو، ابزار قدرت و ماشین آلات
خروج بنزین و دیگر موارد خطرناک در گاراژ
این نکات را برای جلوگیری از سقوط و صدمات سعی کنید:
ساده کردن خانه ، مبلمان بیش از حد می تواند مانع حرکت راحت شود.
خلاص شدن از در هم ریختگی ، مانند روزنامه ها و مجلات پخش شده در اتاق.
تعبیه کردن نرده در راه پله ها دارد.
قرار دادن فرش را روی پله ها یا لبه های دارای نوار رنگی تا بیمار بتواند راحت تر آنها را ببیند.
قرار دادن یک گیت را در اطراف پله در صورتی که فردی مشکلات حفظ توازن داشته باشد،.
حذف قالیجه ها و فرش های کوچک و استفاده از کفپوش های زیر
افرادی که مبتلا به بیماری آلزایمر هستند ممکن است در دیدن، بوییدن، لمس کردن، شنیدن و چشیدن دچار مشکل باشند لذا می توان کارهایی را در اطراف خانه انجام داد تا زندگی راحت تر و راحت تر برای فرد ایجاد شود.
در مورد حس بینایی اگرچه ممکن است افراد مبتلا به آلزایمر با چشمان خود جزیی از لحاظ جسمی خطای فیزیکی در دیدن نداشته باشند، اما ممکن است قدرت تفسیر دقیق آنچه دیده اند را از دست بدهند. حتی ممکن است حس و عمق ادراک تغییر کند. این تغییرات می تواند باعث نگرانی های امنیتی شود.
لذا بهتر است رنگ کف و دیوارهای متفاوت باشد تا کنتراست ایجاد کند و برای فرد دیدن آسان تر شود.
پرده ها و قالیها باید با الگوهای شلوغ به کار برده نشود تا بیمار را سردرگم نشود.
لبه های پله ها را با نوار رنگی براق علامت گذاری شود تا افراد بتوانند بالا و پایین پله ها را ببینند.
از نشانه های رنگی روشن و یا تصاویر ساده برای برچسب کردن حمام، اتاق خواب و آشپزخانه استفاده شود.
فرد مبتلا به آلزایمر احتمالا حیوان خانگی را نمی بیند و بر آن سکندری می خورند. بهتر است حیوانات خانگی کوچک در خانه بیمار آلزایمری نباشد
لازم به ذکر است افراد مبتلا به بیماری آلزایمر قادر به خواندن تا مرحله اواخر بیماری هستند. لذا می توان از علائم با دستورالعمل های نوشته شده ساده برای یادآوری خطر آنها استفاده کرد و آنها را راهنمایی کرد.
در مورد حس لامسه افرادی که مبتلا به آلزایمر هستند، ممکن است تجربیات حسی خود رااز دست بدهند و دیگر قادر به تفسیر احساس گرما، سرد یا ناراحتی نباشند. لذا باید موارد مهمی در این مورد رغایت شود
برای جلوگیری از سوختگی، آب گرم کن 120 درجه فارنهایت تنظیم شود.
شیر آب داغ و آب سرد نشاندار گردد یا یا کلمات "گرم" و "سرد" در نزدیکی آنها. نوشته شود
یکسری نشانه ها را در نزدیکی اجاق، توستر، آهن و دیگر چیزهایی که داغ می شوند قرار داده شود. علامت می تواند بگوید: "متوقف کن!" یا "دست نزنید خیلی داغ!". فرد مبتلا به آلزایمر نباید از لوازم بدون نظارت استفاده کند. این لوازم باید جدا شود
گوشه های تیز در مبلمان پد گذاری شود یا مبلمان با گوشه های تیز حذف گردد.
قبل از اینکه فرد به حمام یا دوش برسد درجه دمای آب آزمایش شود
در مورد حس بویایی از دست دادن یا کاهش بوی در افراد مبتلا به بیماری آلزایمر رایج است.
لذا بهتر است در منزل از آشکارسازهای دود خوب استفاده شود. افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است متوجه بوی دود نشوند.
همچنین یخچالها باید دوره ای چک شود و مواد بدبو خارج شوداغلب غذاهای یخچال خود را بررسی کنید. هر آنچه را که بد کرده اید بیرون بکشید.
افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است به خوبی قبل قادر به احساس طعم و مزه غذاها نباشند. آنها همچنین ممکن است چیزهای خطرناک یا نامناسب را در دهان خود قرار دهند.
لذا اگر بیمار موادی مانند نمک، شکر و ادویه ها شما بیش از حد استفاده می کند، بایداز دسترس او دور شود.
مواردی مانند خمیر دندان، لوسیون، شامپو، مالش الکل، صابون، عطر و یا باید از دسترس بیمار دور باشد. آنها ممکن است برای یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمر بویی مانند غذا داشته باشند.
648/5000
افراد مبتلا به بیماری آلزایمر ممکن است شنوایی طبیعی داشته باشند، اما ممکن است توانایی خود را در تفسیر آنچه را که به طور دقیق می شنوند، از دست بدهند. این از دست دادن ممکن است سبب سردرگمی یا اضطراب این افراد شود.
تلویزیون، پخش سی دی یا رادیو با صدای بلند پخش نشود و همزمان آنها روشن نشود. برای افراد مبتلا به آلزایمر موسیقی بلند و یا وجودصداهای مختلف مشکل ساز است
تعداد افراد ملاقات کننده محدود گردد. در یک مهمانی، فرد آلزایمری بایددر یک منطقه با افراد کمتری قرار داده شود
اگر خارج ازمنزل بسیار پر سر و صدا باشد. بهتر استپنجره ها بسته شود
اگر فرد از تجهیزات کمک کننده شنوایی استفاده می کند، اغلب باتری ها و تنظیمات باید بررسی شود.
با توجه به موارد گفته شده مشخص می شود که یک فرد مبتلا به بیماری آلزایمرد تمام ابعاد فردی و اجتماعی دچار نقصان می شود و بسته به مرحله بیماری نیاز به مراقبتهای خاص دارد تا کیفیت زندگی بالاتری داشته باشد لذا استفاده از تجهیزات و وسایل کمکی برای زندگی این افراد ضروری به نظر می رسد در میان این تجهیزات گجتها و تجهیزات هوشمند جایگاه خاصتری دارد گجتهای هوشمند زیادی برای سالمندان خصوصا بیماران آلزایمری شاخته شده اما گجتهای چند کاره که همزمان چند عملکرد داشته باشد تاکنون به طور گسترده ساخته نشده مخصوصا گجتهایی که در کنار هشدارهای ساده ای مانند هشدار تخت و خروج از منزل و ردیابی فرد بتواند علایم حیاتی فرد را را هم مانیتور کرده و در اختیار زشک معالج بیمار هم قرار دهد ساخته نشده است لذا چنین دستگاهی برای این بیماران ضروری می باشد
نظر دهید